پشت چراغ قرمز فال میفروشه مهتاب
با چشمای روشنش جهانو کرده جذاب

رو شیشه ها میبینه عکس قشنگیاشو
میکوبه رو صورتش تا بشنون صداشو

خانم بخر یه دونه , یه دونه که چیزی نیس
جواب اونو میدن با یه اشاره که هیس!!

صدای بوق ممتد , گوش کر خیابون
نمیشنون درداشو , لعنتی قرمز بمون

ناپدری پستش گفته که پول بیاره
تا امشبم بتونه توو خونه پا بذاره

کاش مادرش زنده بود تا خنده گم نمیشد
تا اینکه دل نمیداد به این چراغ بیخود

فالهاش اگه بمونه امشب کجا بخوابه
خط کشی خیابون براش عین عذابه

سبز داره میشه چراغ رنگ درخت رویا
اما برای مهتاب معنی نداره فردا

له داره میشه عمرش زیر غرور ماشین
آهای بگید به اورژانس یالا دیگه زود باشین

(سید علی خضری)

سالی یکبارهم که شده چادرسرت کن
منظره ی خسوف
هرسال تماشائیست
ماه من

سامان جابری

آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش رفت
سخت بوداز خودش جدا بشود، پله های فرار یادش رفت

فاجعه در سرش تکان می خورد، زیر بار شکنجه خم میشد
زن و فرزند و خاندانش را، زیر بار فشاریادش رفت

کند از خاطرات و بیرون زد، تا کمی با خودش قدم بزند
آنقدر چرخ زد حوالی شهر، که یمین و یسار یادش رفت

با خدای خودش کمی جنگید، ای خدا بر بزرگیت لعنت
لحظه ای بعد خواست توبه کند، کلمات قصار یادش رفت

پله پله به آسمان نزدیک، از زمین دور و دورتر می شد
مشت زدمشت زد به سینه خود، پله پله قرار یادش رفت

پایه های جدید پل بین آسمان و زمین معلق بود
پل عابر رسالت خود را، از بد روزگار یادش رفت

از زمستان سخت رد شده بود، تا زمستان آخرش برسد
همه فصلهای خوبش را، مرد بالای دار یادش رفت

رعنا رفیعی